කෙටි කතා මල්ල
සතුට පසුපස හඹා නොයන්න. ඔබේ ජීවිතය විඳින්න.
එක්තරා ගමක මහලු මිනිසෙක් ජීවත් විය. ඔහු ලෝකයේ අවාසනාවන්තම මිනිසුන්ගෙන් කෙනෙකි. මුළු ගමම ඔහුගෙන් වෙහෙසට පත්ව සිටියහ. ඔහුගේ මුහුණ නිතරම අඳුරු ස්භාවයකින් යුක්ත විය, ඔහු නිරන්තරයෙන් කුමකට හෝ පැමිණිලි කළ අතර සෑම විටම නරක මානසිකත්වයකින් සිටියේය.
ඔහු ජීවත් වන තරම වැඩි වන විට ඔහුගේ වචනද වඩාත් විෂ විය. ඔහුගේ අවාසනාව අන් අයට බෝවෙතැයි බියෙන් මිනිසුන් ඔහුව මගහැරියා. ඔහු අසල සතුටින් සිටීම පවා අස්වාභාවික විය.
ඔහු අන් අය තුළ අසතුට පිළිබඳ හැඟීම ඇති කළේය.
නමුත් දිනක් ඔහුට වයස අවුරුදු අසූවක් පිරෙන විට අදහාගත නොහැකි දෙයක් සිදු විය. සැණින් සියලු දෙනාටම කටකතාව ඇසෙන්නට විය.
“මහලු මිනිසෙක් අද සතුටින් සිටී, ඔහු කිසිවක් ගැන පැමිණිලි නොකරයි, සිනාසෙයි, ඔහුගේ මුහුණ පවා නැවුම් වේ.”
මුළු ගමම එකතු වුණා. ඔවුන් මහලු මිනිසාගෙන් මෙසේ අසන ලදී.
ගැමියා: ඔබට මොකද වුණේ?
වයසක මිනිසා : “විශේෂ දෙයක් නැහැ. අවුරුදු අසූවක් මම සතුට පසුපස හඹා ගිය අතර එය නිෂ්ඵල විය. ඊට පස්සේ මම තීරණය කළා සතුටක් නැතිව ජීවිතය සතුටින් ගත කරන්න. ඒකයි මම දැන් සතුටින් ඉන්නේ.”
කතාවේ ආදර්ශය:
සතුට පසුපස හඹා නොයන්න. ඔබේ ජීවිතය විඳින්න.